10 Δεκεμβρίου 2014

Bad Neighbours (2014)

Neighbours»)
Κωμωδία. Έγινε, ξανάγινε, μπαγιάτεψε. Πάει κάνας μήνας που το είδα και δεν μου έχει μείνει ούτε μια σκηνή. Το παρεάκι των παραγωγών/σκηνοθετών/ηθοποιών/σεναριογράφων γύρω από τον Τζουντ Άπατοου, πια δεν έχει κάτι καινούριο να πει και αναμασά τα ίδια αστεία. Ευχάριστο για να το δεις ένα απογευματάκι χωρίς πολλές προσδοκίες.
 
Στην Αμερική κυκλοφορεί ως «Neighbours» ενώ στον υπόλοιπο κόσμο ως «Bad Neighbours» κι αυτό γιατί φοβήθηκαν μην “μπλεχτεί το κοινό” (εμείς οι ηλίθιοι) με την βρετανική σαπουνόπερα που παίζεται από το 1985, «Neighbours».

9 Δεκεμβρίου 2014

Calvary (2014)



Μαύρη κωμωδία, πρόκειται για το δεύτερο μέρος της «Τριλογίας Της Αυτοκτονίας» που προσπαθεί να υλοποιήσει ο Τζον ΜακΝτόνα (αδερφός του Μάρτιν) με τον Μπρένταν Γκλίσον. Ο ΜακΝτόνα με αυτή τη δεύτερη ταινία του, αποδεικνύεται ικανότατος. Το υπαινικτικό του χιούμορ ταιριάζει γάντι στη σκηνοθεσία του που προτιμάει να δείξει αντί να πει την ”περιπέτεια” του κεντρικού χαρακτήρα. Ο Γκλίσον για άλλη μια φορά είναι εξαιρετικός, αποδίδει το θρησκευτικό στέρεμα του ιερέα τόσο μειλίχια που πείθει κι αρχιεπίσκοπο.

Παρότι σεναριακά συμφωνώ και με την τελευταία σκηνή, η σκηνοθετική παρέμβαση μου κλότσησε.


8 Δεκεμβρίου 2014

Pretty Baby (1978)


(«Η Κουκλίτσα Της Νέας Ορλεάνης»)
Από τις καλύτερες της αμερικάνικης περιόδου του Λουί Μαλ. Παρότι διαπραγματεύεται το δύσκολο θέμα της παιδικής πορνείας -θέμα που πολλούς θα τους αποστρέψει- το κάνει με διακριτικό τρόπο ώστε να αποφύγει τη χυδαιότητα. Η Μπρουκ Σίλντς λάμπει, πιθανόν να είναι η καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της. Η Σούζαν Σαράντον όποτε εμφανίζεται κλέβει τα βλέμματα (τη βοηθάει πολύ το μπούστο της). Έχει αδύναμο στόρι αλλά πολύ δυνατές σκηνές.



Προφανώς, ήταν πολύ μεγάλο θέμα το 1978 (όπως και σήμερα), να εμφανίζεται μια 12χρονη ολόγυμνη. Η αθωότητα που ενέπνεε η Μπρουκ Σιλντς και ο τρόπος που την αναδείκνυε ο Λουί Μαλ, κέρδιζαν την γύμνια της. 

Η Σαράντον είναι επίσης πολύ γοητευτική και οι βυζάρες της είναι ακόμα γοητευτικότερες.