31 Ιανουαρίου 2013

Silver Linings Playbook (2012)

***
(«Οδηγός Αισιοδοξίας»)
Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ («
Spanking The Monkey») είναι σκηνοθέτης που συμπαθώ πολύ, πιστεύω ότι οι 3 πρώτες ταινίες του είναι οι καλύτερές του και δικαίως έχει αναδειχθεί. Ακουμπάει ένα σοβαρό θέμα με κωμική διάθεση και γίνεται διασκεδαστική. Στο δεύτερο μισό της όμως χάνει το σκέρτσο της και πέφτει στα επίπεδα μιας οποιασδήποτε προβλεπόμενης βιομηχανοποιημένης/τυποποιημένης ταινίας (γι’ αυτό και η χαμηλότερη βαθμολογία). Οι ερμηνείες όλων είναι πολύ καλές με πιο εντυπωσιακή αυτή του Μπράντλεϊ Κούπερ που δεν μας έχει συνηθίσει.

30 Ιανουαρίου 2013

La Decima Vittima (1965)

***
The Tenth Victim»)
Κωμωδία επιστημονικής φαντασίας με Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Ούρσουλα Άντρες. Τον 21ο αιώνα ο φόνος είναι πλέον νόμιμος αρκεί να γίνεται μέσα στα πλαίσια του παιχνιδιού «Το Μεγάλο Κυνήγι». Ο ένας κυνηγός, ο άλλος θύμα μόνο που ο καθένας κρατάει την ταυτότητά του κρυφή. Διασκεδαστική με κάμποσες καλές στιγμές, με μηδενικό μπάτζετ και την Άντρες να λάμπει. Αν αναζητάς καλτ διαμαντάκια αυτό πρέπει να το δεις. 


Η σκηνή με το πυροβόλο σουτιέν στο "Austin Powers" σίγουρα έχει ξεπατικωθεί από εδώ.
 

29 Ιανουαρίου 2013

Gazon Maudit (1995)


****
(
«Για Όλα Φταίει Το Γκαζόν», «
French Twist»)
Κωμωδία με θέμα το σεξ, τη σεξουαλική συμπεριφορά και τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Σκηνοθετεί, γράφει και πρωταγωνιστεί η Ζοσιάν Μπαλασκό. Παρότι αντιμετωπίζει απλοϊκά το θέμα και δεν αποφεύγει τα στερεότυπα (
λεσβία- φορτηγατζής), βγάζει γέλιο από τις τραγελαφικές καταστάσεις που εμπλέκει τους χαρακτήρες. 
Η αγαπημένη μου Ισπανίδα ηθοποιός ήταν η Βικτόρια Αμπρίλ, πριν γεράσει και την αντικαταστήσω με την Έλενα Ανάγια.
Bγάζει γέλιο από τις τραγελαφικές καταστάσεις που εμπλέκει τους χαρακτήρες. 


28 Ιανουαρίου 2013

Suspiria (1977)



***1/2
Νεαρή Αμερικανίδα πάει εσώκλειστη στην Ακαδημία Μπαλέτου του Μονάχου. Θρίλερ τρόμου από την Ιταλία, του μάστορα Ντάριο Αρτζέντο, με άλλο λόγια Giallo. Είναι εξίσου καλό με το «Profonodo Rosso» αλλά προσωπικά, προτιμώ το Rosso

Η σκηνή της πρώτης δολοφονίας είναι για σεμινάριο.

Ο Αρτζέντο ήθελε να το γυρίσει με 12χρονα κορίτσια…